தமிழில் இலக்கணம் கடைப்பிடித்தல்.

VoW அவர்களின் எண்ணத்தில் வந்த பதிவைப் பார்த்ததும் இலக்கணத்தைக் கடைப்பிடித்தல் என்பதன் மீது எனக்கிருந்த சந்தேகத்தையும் சிக்கலையும் ஒரு பதிவாக எழுதும் எண்ணம் வந்தது. ஆகவே ஓர் அவசரப்பதிவு. நான் சில இலக்கணத் தவறுகளைத் தெரிந்தே செய்கிறேன். அதாவது மீறுகிறேன். பல இடங்களில் 'ல்' --'த்' புணர்ச்சியைத் தெரிந்தே தவிர்க்கிறேன். காவல் + துறை = காவற்றுறை கல் + தூண் = கற்றூண் கடல் + தொழில் = கடற்றொழில் இவை, காவல் துறை, கல் தூண், கடல் தொழில் என்றே பெரும்பாலும் எழுதப்படுகின்றன. சிலர் இடையிலே 'த்' போடுவார்கள். இப்புணர்ச்சிவிதியைக் கடைப்பிடிப்பதில் எனக்கொன்றும் சிக்கலில்லை. வாசிப்பவருக்கு, பெரும்பாலும் புழக்கத்திலில்லாத சொல் சங்கடத்தைக் கொடுக்குமென்பது தவிர்த்தலுக்கான ஒரு காரணம். மேலும் நான் உச்சரிப்புக்கு அதிக முக்கியத்துவம் கொடுப்பவன். என்னிடம் யாராவது வலிமிகும் (ஒற்று வரும்) , வலிமிகா (ஒற்று மிகா) இடங்கள் பற்றிக் கேட்டால் நான் சொல்வது: 'நீ எப்படி உச்சரிக்கிறாயோ அப்படி எழுது' என்பதுதான். எந்தெந்த இடங்களில் ஒற்று வரவேண்டுமோ அந்தந்த இடங்களிலெல்லாம் ஒற்றுப்போட்டுத்தான் நாம் உச்சரிக்கிறோம். இது தொன்னூறு வீதம் பொருந்தும். அதேபோல் சொற்புணர்ச்சியும் எமது உச்சரிப்பில் தான் (உச்சரிப்பிற்றான் என்று எழுத முடியுமா?) பெரிதும் தங்கியுள்ளது. ஆனால் கடற்றொழில், காவற்றுறை, கற்றூண் என்று நாங்கள் யாரும் பேச்சுவழக்கில் உச்சரிப்பதில்லை. நிறையப் பொழுதுகளில் 'த்' சேர்த்து உச்சரிக்கிறோம். கடல் + தொழில் = கடல்த்தொழில் காவல் + துறை = காவல்த்துறை கல் + தூண் = கல்த்தூண் அதாவது இப்புணர்ச்சிவிதி ('ல்'-- 'த்') எங்கள் பேச்சுவழக்கிலிருந்து மிகமிக விலத்தி நிற்கிறது. எம்மால் உச்சரிப்பிற் கடைப்பிடிக்க முடியாத விதியை, அல்லது இயல்பினின்று பிறழ்ந்த விதியை ஏன் காவித்திரிய வேண்டுமென்ற கேள்வி எனக்குண்டு. இலக்கண விதிகளனைத்தும் இயல்பினின்று உருவானவைதாம் என்ற தெளிவு எனக்குண்டு. எனவே எம்முன்னோர்களின் உச்சரிப்பில் இயல்பாக இப்புணர்ச்சி இருந்திருக்க வேண்டும். ஆனால் இன்று நாம் அதைத் தொலைத்துவிட்டோம் ('ழ'கர உச்சரிப்பைத் தொலைத்ததைப் போல). இன்றைய நிலையில் இப்புணர்ச்சிவிதியைக் கைக்கொள்ளத்தான் வேண்டுமா என்ற கேள்வி எனக்குண்டு. நானறிய, பெருமளவானோர் இக்குறிப்பிட்ட விதியைக் கைக்கொள்வதிலிருந்து விலகிவிட்டனர். சிக்கலான இச்சந்தர்ப்பத்தில் சொற்களைப் புணர்த்தாமல் இரண்டையும் தனித்தனியே எழுதும்படி அறிவுறுத்துகின்றனர், காவல் துறை, கடல் தொழில் என்றவாறு. நானும் இச்சந்தர்ப்பங்களில் நிலைமைக்கு ஏற்றவாறு சரியாகப் புணர்த்தியோ, புணர்த்தாமல் தனித்தனியாகவோ எழுதுகிறேன். (ஆனால் இடையில் 'த்' போடுவதில்லை. விதியைக் கடைப்பிடிக்கவில்லையென்று இருக்கலாமேயொழிய, புதிய விதி உருவாக்கியவன் என்று இருக்கக்கூடாது:-). இதைப்பற்றி வலைப்பதிவாளர்களின் கருத்தென்ன? சரியானபடி புணர்த்தியெழுதினால் வாசிக்கும்போது அந்நியத் தன்மையை யாராவது உணர்ந்திருக்கிறீர்களா? (இதன்பொருள் அச்சொல் புரியாது என்பதன்று) நான் மேலே எழுதியது விளங்கவில்லையென்றால் அதையும் சொல்லுங்கள். அடுத்தமுறை கவனமெடுக்கிறேன். ------------------------------------------------------ இலக்கணத்தைக் கடைப்பித்தல் தொடர்பில் மேற்கூறிய விதியொன்றின் மீது மட்டுந்தான் எனக்குச் சிக்கல். இதுகூட ஒவ்வாத தன்மைகொண்ட விதி என்பதால் மட்டுமே. கடைப்பிடிக்கத்தான் வேண்டுமென்று வந்தால் அதில் எனக்கு எந்தச் சிக்கலுமில்லை. மற்றும்படி ஏனைய நடைமுறைகள் பற்றி எவ்விதக் குறையுமில்லை. அவை கடைப்பிடிக்கப்பட வேண்டியவையென்பதில் எந்த மாற்றுக்கருத்துமில்லை. ------------------------------------------------------ தமிழ்ப்பதிவுகள்