தேவனின் ராஜ்யம்

மதம் பற்றி இக்கிழமை நட்சத்திரமான முத்துவின் பதிவில் ஏதோ போய்க்கொண்டிருக்கிறது. இறுதியாக கிறித்தவம் பற்றியும் போய்க்கொண்டிருக்கிறது. நல்ல விதயம். வரவேற்கத்தக்கது. (ஆனால் பின்னூட்டங்களின் எண்ணிக்கை ஓரளவுக்கு மேலே போய்விட்டால் பிறகு சரிப்பட்டு வராது. எங்கே தொடங்கியது, எங்கே போகிறது, யார் என்ன சொன்னார், என்றெல்லாம் இடையிலேயே மறந்துவிடும்.) மதம் பற்றி எனக்குக் காட்டமான விமர்சனமுண்டு. குறிப்பாக ஈழப்போராட்டத்தில் மதங்களின் செல்வாக்கு மட்டுப்படுத்தப்படாவிட்டால் ஏற்படும் ஆபத்து மிகப்பெரியது. இன்றைக்கு போராட்டம் எதிர்நோக்கும் சவால்களில் முக்கியமான ஒன்று மதங்கள் பக்கமிருந்து வருவது. புலிகளின் கட்டுப்பாடற்ற பகுதிகளில் இன்றைக்கு நாளொரு புதுச் சபைகள் முளைத்துக்கொண்டிருப்பதும், அவைகளின் முழுக்கட்டுப்பாடும் வெளிச்சக்திகளிடமிருப்பதும் கவலையோடு பார்க்கப்பட வேண்டியவை. இதுபற்றி அதிகம் சொல்லாமல், குறிப்பிட்ட அனுபவமொன்றை மட்டும் சொல்வதே இப்பதிவு. முல்லைத்தீவு மாவட்டத்துக்கான முதன்மை வைத்தியசாலை புதுக்குடியிருப்பில்தான் அப்போது இயங்கிவந்தது. (தரைமட்டமான முல்லைத்தீவு வைத்தியசாலை நீண்டகாலத்தின்பின் திருத்தப்பட்டு இப்போது இயங்கி வருகிறது. யுத்த நேரத்தில் புதுக்குடியிருப்புத்தான் முதன்மையாக இருந்தது). நிரந்தர மின்சார வசதிகளோ இரத்த சேமிப்பு வசதிகளோ முழுமையான வைத்திய வசதிகளோ இன்றித்தான் அவ்வைத்தியசாலை இயங்கிவந்தது. ஆனாலும் மருத்துவத்துக்கான மக்களின் ஒரே நம்பிக்கை அதுதான். ஒருநாள், பேறுகாலம் நெருங்கிய நிறைமாதக் கர்ப்பிணிப் பெண்ணொருத்தி அனுமதிக்கப்படுகிறாள். முதற்பிரசவம். குழந்தைப்பேற்றின் போது, நிலைமை கடுமையாகி, தாய் ஆபத்தான நிலையை அடைகிறாள். அப்போது தாய்க்கு இரத்தம் ஏற்றவென்று ஆயத்தம் செய்கின்றனர். அங்கிருந்தவர்களிடம் இரத்தம் தரும்படி தாதியர் கேட்டபோது சிலர் முன்வந்தனர். (வன்னியில் இரத்தம் வழங்குவது பெரிய விசயமில்லை. சாதாரணமானதுதான். இதுபற்றி பிறகு எழுத எண்ணம்) அந்தநேரம்தான் வந்தது வில்லங்கம். அதுவும் கணவன் வடிவில். அங்குக் காத்திருந்த கணவன், உடனே குறுக்கிட்டு, அவளுக்கு இரத்தம் ஏற்றக்கூடாதென்று தடுக்கிறான். அனைவருக்கும் திகைப்பு. ஆனாலும் கணவன் உறுதியாக மறுக்கிறான். என்ன காரணம் என்று அறிய முற்பட்டவர்களுக்கு அவன் சொன்ன பதில், "ஒருவனின் இரத்தத்தை அவளுக்கு ஏற்றினால், அவனோடு அவள் விபச்சாரம் செய்தவளாகக் கருதப்படுவாளாம்". யார் சொன்னது? என்று கேட்டால் 'கர்த்தர் சொல்லியிருக்கிறாராம்'. அங்கு நின்றவர்கள் எடுத்துச் சொல்லியும் அவன் விடுவதாயில்லை. இதற்கிடையில் அங்கு நின்ற தாதியொருத்தி, தானே இரத்தம் கொடுப்பதாகச் சொல்லிவிட்டு 'இப்ப பிரச்சினையில்லைத்தானே?' என்று கேட்கிறார். இப்போது அவனால் பதில் சொல்ல முடியவில்லை. ஆனால் உடனே தன்னுடன் நின்ற சின்னப்பெடியன் ஒருவனை எங்கோ கலைத்துவிடுகிறான். போனபெடியன் ஐந்து நிமிடத்துக்குள் சிலரை அழைத்துவந்தான். வந்தவரில் ஒருவர் போதகராம். வந்த வேகத்திலேயே குய்யோ முறையோ என்று கத்துகிறார். பெண்ணொருத்தி இரத்தம் கொடுப்பதும்கூட தடை செய்யப்பட்டது என்று சொல்கிறார். 'ராஜாதி ராஜன், தேவாதி தேவன்' என்றெல்லாம் ஏதோ சொல்லிக் கூவுகிறார்.அதற்குப்பிறகு கணவன் இன்னும் ஆக்ரோசமாக எதிர்க்கிறான். அவர்களைப் பொருட்படுத்தாது பெண்ணைக் காப்பாற்றுவதென்று முடிவெடுத்துச் செயற்படப் புறப்பட்டபோது கைகலப்பு வரை வந்துவிட்டது. போதகர் ஒரு கும்பலோடு வந்தது இன்னும் நிலைமையை மோசமாக்கியது. அதற்குள் வந்துவிட்ட காவல்துறையும் அங்கிருந்தவர்களும் அடிபோட்டு அடக்கி முடித்துச் சிகிச்சையளித்தாலும் பயனற்றுப்போய்விட்டது. ஏறத்தாழ இருபது நிமிட அமளிதுமளிக்குள் அப்பெண் இறந்துவிட்டாள். கணவன், போதகர் ஆகியோரின் மதப்பிரிவையும் சொல்லிவிடுகிறேன். "அப்போஸ்தலிக்க சபை". ************************************** சரியான நேரத்தில் இரத்தம் வழங்கப்பட்டிருந்தால் அப்பெண் தப்பியிருப்பாளா இல்லையா என்பது இங்கு முக்கியமில்லை. அந்த நேரத்தில் வன்னியில் மருத்துவ வசதியில்லாமல் சாவென்பது பெரிய விசயமேயில்லை. 'பத்தோடு பதினொண்டு, அத்தோடு இதுவுமொண்டு' என்று கணக்கைச் சேர்த்திருக்க வேண்டியதுதான். ஆனால் இரத்தம் ஏற்றவிடாமல் தடுப்பதற்கு இப்படியொரு காரணம் சொல்லி ஒரு கூட்டமே-குறிப்பாக கணவனே வரிந்து கட்டி நின்றதை எவ்வகையில் எடுத்துக்கொள்வது? இப்படி வேறு இடங்களில் அடிக்கடி நடக்கக்கூடும். அது அவ்வளவு ஆச்சரியத்துக்குரியதுமன்று. ஆனால் வன்னியில் இப்படியொரு சம்பவம் நடந்தது உண்மையில் ஆச்சரியம்தான். இந்தக்கதை வாய்வழி பரவியபோதுகூட அக்கம்பக்கத்து ஊர்க்காரர் நம்பவேயில்லை. பின் புலிகளின்குரல் வானொலியில் விவரமாய்ச் சொல்லப்பட்டபின்தான் நம்பத்தலைப்பட்டார்கள். அங்கு தனிப்பட்ட மதநம்பிக்கை, கணவன் மனைவி பிரச்சினை என்றெல்லாம் சொல்லி இப்படி கூத்தாடும் சூழ்நிலை இருக்கவில்லை. காவல்துறை வந்துதான் சட்டநடவடிக்கை எடுக்க வேண்டுமென்ற நிலைகூட இல்லை. ஏனைய இடங்களில் இருப்பது போன்று, அது மற்றவன் பிரச்சினை; ஏன் தலையிடுவான்? என்ற மனப்பான்மை ஒப்பீட்டளவில் குறைவாகவே இருந்தது. (மற்றவனின் பிரச்சினையில் மூக்கை நுழைத்து விடுப்புப் பார்க்கும் குணமும் இதற்கு முக்கிய காரணம்). அவன் யாரோ நான் யாரோ என்ற நகர்ப்புறச் சிந்தனை அறவேயில்லை. ஆனாலும் இப்படியொரு சம்பவம் நடந்தேவிட்டது. கைது செய்யப்பட்ட போதகருக்கும் கணவனுக்கும் என்ன தண்டனை கிடைத்தது என்று தெரியவில்லை. *************************************** புரிந்துணர்வு ஒப்பந்தத்தின்பின் யாழ்ப்பாணம் போனேன். நாங்கள் 95 இல் வெளிக்கிடும்போது விரல்விட்டு எண்ணக்கூடிய எண்ணிக்கையில் மட்டுமேயிருந்த சபைகள், இன்று வகைதொகையின்றிப் பெருகிவிட்டன. (யாருக்காவது கிறிஸ்தவத்தில் எத்தனை பிரிவுகள் இருக்கின்றனவென்று எண்ணிக்கை தெரியுமா?) வாயிலே நுழையாத பல பெயர்கள். *************************************** எங்கட நண்பர் கும்பலில கரன் எண்டு ஒருத்தர் இருந்தவர். என்னைவிட ரெண்டு வயசு அதிகம். கராத்தே பழகப்போறது, மிருதங்கம் பழகப்போறது எண்டு துடியாட்டமானவர். நண்பர்கள் வட்டத்தில நல்ல முசுப்பாத்தியான ஆள். ஒருகட்டத்தில அவருக்குப் புது வசனங்கள் சொல்லிற பழக்கம் வந்துது. ஆராவது எரிச்சலில இருந்தா, 'நீ பூமியிலே கஸ்டப்பட்டாலும் தேவனின் ராஜ்ஜியத்திலே சந்தோசமாயிருப்பாய். ராஜாதி ராஜன் உன்னைப் போஜிப்பார்.' என்றவாறான வசனங்கள் வரும். கொஞ்ச நாளில் இவை அதிகமாக பலருக்கு எரிச்சல் அதிகரித்தது தான் மிச்சம். ஆள் எங்கேயும் செபக்கூட்டங்களுக்குப் போறாராரோ எண்டு ஐமிச்சம் வந்திட்டுது. ஒருநாள் பின்னேரம் நேர கேட்டினம். "நீ உவங்கள் அல்லேலுயாக் காரரின்ர கூட்டங்களுக்குப் போறனியோ?' 'சீச்சி. எனக்கென்ன வேற வேலையில்லையே?' 'அப்ப உந்த வசனங்கள எங்க பொறுக்கினனீ?' 'உது அண்டைக்குப் பரிஸ்டர் ஆஸ்பத்திரியில சொன்னதுகள்' எல்லாரும் சுதாரிச்சு விசயத்தைக் கேட்டபோது, நான் மேற்சொன்ன, வைத்திசாலையில் பெண்ணிறந்த சம்பவம்தான் அது எண்டு விளங்கீச்சு. அந்த நேரத்தில, போதகர் அப்பெண் பற்றியும் அவளின்ர சாவு பற்றியும் மற்றாக்களுக்கு விளங்கப்படுத்தேக்க சொன்ன வசனங்களில சிலதைத்தான் உவர் பொறுக்கிவைச்சிருந்திருககிறார். 'அப்ப நீ அங்க நிண்டனியோ?' 'பின்ன?' அந்த நேரம் இவர் என்னெண்டு அங்க இருந்தவர் எண்டு விசாரிச்சதில, சுகமில்லாமல் இருந்த பெரியம்மாவையோ ஆரையோ பாக்கப்போன இடத்தில அவசரமா இரத்தம் தேவையெண்டு கேள்விப்பட்டுப் போயிருக்கிறார். இவரின்ர குறூப் சரிவராது எண்டுபோட்டு, சரிவந்த இன்னொருத்தரிலயிருந்து இரத்தம் எடுக்க வெளிக்கிடேக்கதான் புருசன் காரனிண்ட தாண்டவம் தொடங்கியிருக்கு. இவரும் முழுப்பிரச்சினையும் முடியுமட்டும் அங்க நிண்டு, எல்லாம் முடியத்தான் வெளிக்கிட்டு வந்திருக்கிறார். அதை இவ்வளவுநாளும் தெரியப்படுத்தாமலிருந்தது போலவே தொடர்ந்தும் இருந்திருக்கலாம். அண்டைக்கு அவரின்ர நாக்கில சனி. அவர் கதை சொல்லி முடிய, நாங்கள் ஓர் ஒதுக்குப்புறமான இடத்துக்கு வந்திட்டம். "மண்ணாங்கட்டி! உவ்வளவையும் பாத்துக்கொண்டு நிண்டிட்டு இஞ்ச வந்து கதை சொல்லிறியோ? பிறகென்ன கோதாரிக்கு கராட்டி கிராட்டி எண்டு ஊர் மேயிறாய்? கும்பலில் மூத்த ஒருவர் கரனைப் பிடிச்சு மணலுக்க அமத்தி மொத்தத் தொடங்கிறார். கூடவே மற்றவர்களும் சேர்ந்து கொள்கிறார்கள். ஏதோ என்னாலான பங்களிப்பாக ரெண்டு குத்து விட்டேன். எல்லாம் முடிந்தபோது மறக்காமல் "தேவனின் ராஜ்ய' வசனத்தை கரனுக்குச் சொன்னேன். அண்டைக்குப்பிறகு அவர் அப்பிடி வசனங்கள் கதைச்சு நான் கேட்டதில்லை. ****************************