இலவு காத்த கிளி - பாடல்

ஒன்றுக்காகக் காத்திருந்து ஏமாந்துபோகும் சந்தர்ப்பத்தைக் குறிக்க இச்சொற்றொடர் பயன்படுத்தப்படுவதுண்டு. சிலர் 'இழவு காத்த கிளி' என்றும் எழுதுவர். ஆனாற் பெரும்பான்மையானோர் இச்சொற்றொடர் உச்சரிப்பில் 'இளவு' என்றே உச்சரிக்கின்றனர். இச்சொற்றொடர் உணர்த்தும் கதையைப் பார்ப்போம். கிளியொன்று இலவமரத்திற் குடியிருந்தது. ஒருநாள் அம்மரத்தில் அரும்பு கட்டியது. அதைப்பார்த்த கிளி, 'இது பூவாகி, பிஞ்சாகி, காயாகி, பின் கனியாகும்போது இதை உண்பேன்' என்று தனக்குட் சொல்லிக் கொண்டது. தனக்குள்ளேயே அதை உண்பது தொடர்பான ஆசையை நாளுக்குநாள் அதிகரித்துக்கொண்டது. ஒருநாள் அந்த இலவங்காய் நிறம்மாறிப் பழுக்கத் தொடங்கியது. உடனே கிளி, தன் இனசனத்துக்கெல்லாம் சொல்லி வரவழைத்து பெரிய விருந்து கொண்டாட நினைத்தது. அதன்படி அழைப்பும் அனுப்பிவிட்டுக் காத்திருந்தது. இனசனமும் வந்தது. பழத்தை உண்ணும் கனவிலிருந்த கிளிக்கு பேரிடி விழுந்தது. இலவம் பழம் வெடித்து, பஞ்சு பறந்தது. கிளி மட்டுமன்றி அதன் இனசனமும் ஏமாற்றமடைந்தது. இந்தக் கதை வெவ்வேறு வடிவங்களில் இருக்கலாம். தெரிந்தவர்கள் மாற்றுக்கதைகளைச் சொல்லலாம். தங்கத் தாத்தா சோமசுந்தரப் புலவர், இலவு காத்த கிளியைப் பாட்டிற் சொல்லியிருக்கிறார். அதை இங்கே பதிவாக இடுகிறேன். *பொதுளி - நிறைந்து --------------------------------- செந்தீயின் நாப்போலச் செழுந்தளிர்க ளீன்று திருமாலின் நிறம்போலப் பசியதழை *பொதுளி நந்தாத நெடுந்தெருப்போற் கிளைகள்பல வோச்சி நடுக்கட்டி லோரிலவ மரம்வளர்ந்த தன்றே மஞ்சுதொட வளர்ந்துவந்த விலவமர மதனில் மரகதமா மணிபோலப் பசுமைநிறம் வாய்ந்த கொஞ்சுமொழிக் கிஞ்சுகவா யஞ்சுகமொன் றினதே குடியிருந்து நெடுநாளாய் வாழ்ந்துவந்த தன்றே அங்கொருநா ளிலவமர மரும்புகட்டக் கண்டே அலராகிப் பிஞ்சாகிக் காயாகிக் கனியும் இங்கிதனைக் கவ்வியெடுத் தென்காலே கரமாய் ஏந்திமகிழ்ந் தேபுசிப்பே னெனநினைந்த தன்றே காலையிலே யெழுந்துசெயுங் கடமைகளை முடித்தே கடவுளடி கைதொழுது கதிரெடுக்கப் போகும் மாலையிலே திரும்பிவந்து மற்றதனைப் பார்த்து வாயூறிக் கனியாக வரட்டுமென மகிழும் எண்ணுமலர் பிஞ்சாகிக் காயாகித் தூங்க இனியென்ன பழுத்துவிடு மெடுத்துண்பே னென்றே கண்ணையிமை காப்பதுபோல் நாடோறும் நம்பிக் காத்துவந்த திரவுபகல் காதலித்துக் கிளியே வறியதொரு மகன் குதிரைப் பந்தயத்திற் காசு வந்துவிழும் வந்துவிழு மென்று மகிழ்வாக பிறிதுநினை வொன்றுமின்றி யாசைமிகு கிள்ளைப் பிள்ளைமகிழ்ந் திருந்ததங்கே பேணியதைப் பார்த்தே நன்றுவரும் பழமெடுத்து நானுமின சனமும் நயந்துவிருந் தருந்துகின்ற நல்லபெருந் திருநாள் என்றுவரு மின்றுவரும் நாளைவரு மென்றே எண்ணியிருந் ததுமலடு கறக்கவெண்ணு வார்போல் பச்சைநிறம் மாறியந்தப் பழம்பழுத்த போது பைந்தார்ச்செம் பவளவிதழ்ப் பசுங்கிளியும் பார்த்தே இச்சையுடன் தன்னுடைய வினசனத்துக் கெல்லாம் என்வீட்டிற் பழவிருந்து நாளையென வியம்பி துஞ்சாது விழித்திருந்தே யதிகாலை யெழுந்து சொல்லிவைத் தோரையுங் கூட்டிவரும் போது பஞ்சாகிக் காற்றுடனே பறந்ததுவே வெடித்துப் பைங்கிளியார் போற்றிவந்த முள்ளிலவம் பழமே அந்தோவக் கிளியடைந்த மனவருத்தமெல்லாம் அளவிட்டுச் சொல்லமுடி யாதுவிருந்த தாக வந்தகிளை மிகநாணி வெறுவயிற்றி னோடு வந்தவழி மீண்டதுவே சிந்தைபிறி தாகி உள்ளீடு சிறிதுமில்லாப் பதர்க்குவையை நெல்லென் றுரலிட்டுக் குத்தவெறு முமியான வாபோல் இல்லாத பயன்விரும்பி ஏமாந்த பேரை இலவுகாத் திட்டகிளி யென்பருல கோரே. ---------------------------------- நன்றி: சோமசுந்தரப் புலவர் - சிறுவர் பாடல்கள். தமிழ்ப்பதிவுகள்