பாமரன் பேட்டையும் இராஜராஜனும்

நான்கு மாதங்களின்முன்பு தொலைக்காட்சியில் ஒரு நிகழ்ச்சி பார்க்க நேரிட்டது. நிகழ்ச்சி தொடங்கி ஓரிரு நிமிடங்கள் தாமதமாகத்தான் பார்க்கத் தொடங்கினேன். நிகழ்ச்சியை நடத்திக்கொண்டிருந்த முகத்தை எங்கோ பார்த்திருக்கிறேனே என்று யோசித்து, பின் கண்டுபிடித்துவிட்டேன். அவர் எழுத்தாளர் பாமரன். நிகழ்ச்சியின் பெயர் 'பாமரன் பேட்டை'. அன்றைய நிகழ்ச்சியில் பாமரனுடனான நேர்காணலுக்கு வந்திருந்தவர் 'பெயர் மாற்றல் நிபுணர்' இராஜராஜன். (அவர் சோழன் என்ற ஒட்டைச் சேர்த்துள்ளதாக நான் அறியவில்லை. பின் எப்படி சயந்தனின் இடுகையில் அவர் இராஜராஜ சோழன் ஆனார் என்பது விளங்கவில்லை. பெயர் மாற்ற நிபுணரின் பெயரையே மாற்றிய நிபுணர் சயந்தன்.) முன்பு 'சிகரம்' தொலைக்காட்சி இங்கு ஒளிபரப்பாகியபோது, இராஜராஜனின் நிகழ்ச்சிகள் தொடர்ந்து ஒளிபரப்பப்பட்டன. தமிழகத் தொலைக்காட்சியொன்றில் அவர் செய்யும் பெயர்மாற்ற நிகழ்ச்சியே இங்கு மறுஒளிபரப்பாகிக் கொண்டிருந்தது. எங்காவது இந்நிகழ்ச்சி பார்க்க நேரிட்டால் பொழுதுபோக்காக அவ்வப்போது பார்த்திருக்கிறேன். ரி. ராஜேந்தருக்கு இவர்தான் பெயர்மாற்றினார் என்ற தகவல் அறிந்தபோது மனிதரில் ஒரு சுவாரசியமான ஈர்ப்பு ஏற்பட்டது. (கவனத்துக்குரிய கலைஞர் ஒருவரையே மடக்கிப்போட்டாரே என்ற ஆச்சரியத்தால் இருக்கலாம்). அதன்பின் சிகரம் நின்றுபோனது. தரிசனம் வந்தது. நல்லவேளையாக இந்தக் கோமாளி நிகழ்ச்சிகள் தரிசனத்தில் ஒளிபரப்பாகவில்லை. இனி பாமரன் பேட்டைக்கு வருவோம். தொடக்கத்தில் தனது துறையைப் பற்றிச் சிறு அறிமுகத்தை அளித்தார் இராஜராஜன். பெயர்தான் உலகத்தில் எல்லாவற்றையும் தீர்மானிக்கிறதென்பது அவரின் அடிப்படை வாதம். பின்னர் நடந்தது சுவாரசியமான உரையாடல். ** இந்தியச் சிறைகளிலிருக்கும் அனைத்துக் கைதிகளையும் தன்பொறுப்பில் விடுமாறும், அவர்களை தான் பொறுப்பெடுத்து அவர்களின் பெயர்களை மாற்றி, அவர்களை நல்லவர்களாக, வல்லவர்களாக மாற்றிக் காட்டுவதாகச் சொன்னார். சிறையிலிருந்து விடுதலை செய்து கையளிப்பதா அல்லது சிறையிலிருக்கும் நிலையிலேயே கையளிப்பதா என பாமரன் கேட்க, விடுதலை தேவையில்லை; சிறையில் வைத்தே பொறுப்பளிக்கும்படி இராஜராஜன் கேட்டுக்கொண்டார். ** தற்போதைய அமெரிக்க அதிபர் ஜோர்ஜ் புஷ் பற்றி பாமரன் கேட்க, அவர்தான் உலகப்பயங்கரவாதத்தின் தலைவர் என்பதை இராஜராஜன் தெளிவாகச் சொன்னார். அவரின் பெயரை மாற்றிவிட்டால் அவர் நல்லவராகிவிடுவார், அமெரிக்காவும் உலகமும் நிம்மதியாக இருக்கலாமென்பதையும் இராஜராஜன் சுட்டிக்காட்டினார். அவரின் தந்தைக்கும் புஷ் என்ற பெயர் இருப்பதையும், அவரும் பயங்கரவாதத் தலைவராக இருந்ததையும் சுட்டிக்காட்டி, பெயர்தான் இந்த மனப்பான்மைக்குக் காரணமென்ற தனது வாதத்தை இன்னும் வலுவாக்கினார். *சிறிலங்காவின் முன்னாள் ஜனாதிபதி சந்திரிக்கா பற்றி பாமரன் கேட்க, அவருக்கும் அந்தப் பெயர்தான் பிரச்சினையாக இருந்ததென்றும் பெயரை மாற்றினால் அவர்கள் நல்லவர்களாக மாறி நாட்டுப்பிரச்சினை தீர்ந்துவிடுமென்றும் இராஜராஜன் கூறினார். ** இடங்களுக்கு, நாடுகளுக்குப் பெயர்மாற்றுவது தொடர்பாக நேர்காணல் திரும்பியது. 'பம்பாய்' என்பதை 'மும்பை' என்று மாற்றியது தவறு என்றார் இராஜராஜன். அப்படி மும்பாயாக மாறியபின்புதான் அங்குக் குண்டுவெடிப்புக்கள் வன்முறைகள் என்பன தலைதூக்கின; அதற்குமுன்பு அது அமைதியான நகரமாக இருந்தது என்றார். இடையில் குறுக்கிட்ட பாமரன், பெயர் மாற்றத்துக்கு முன்பு நடந்த பல குண்டுவெடிப்புக்கள், அசம்பாவிதங்களைச் சொல்லிக் காட்டினார். அதற்கு, முன்பு குறைவாக இருந்தன, பெயர்மாற்றத்தின் பின்னர்தான் அவை அதிகரித்தன என்றார் இராஜராஜன். பாமரன் மேலும் சில விவரங்களைச் சொல்லப் புறப்பட்டபோது, 'நான் இதுபற்றி நீண்ட ஆராய்ச்சிகள் செய்துள்ளேன். தகவல்களைச் சேகரித்து வைத்துள்ளேன். இதுதொடர்பாக நான் உங்களுக்கு அவற்றைத் தரமுடியும்' என்று கூறினார். பாமரன் அத்தோடு மும்பாய் விடயத்தைக் கைவிட்டார். டில்லியை 'நியு டில்லி' என மாற்றியபின்பு அங்கு அமைதி நிலவுவதாகவும் அதற்குமுன் அங்கும் குண்டுவெடிப்புக்கள், வன்முறைகள் தலைவிரித்தாடின என அடுத்த விடயத்தைத் தொடங்கினார் இராஜராஜன். பாமரன் அதற்கும் சில விவரங்களைக் கொடுத்து, நியுடில்லி எனப் பெயர்மாற்றிய பின்னர்தான் அதிக வன்முறைகள் நடந்தன எனச் சொன்னார். பாராளுமன்றக் கட்டடத் தொடர் மீதான தாக்குதல் உட்பட சிலவற்றைச் சொன்னார் பாமரன். வழமைபோல 'நான் இதுபற்றி நீண்ட ஆராய்ச்சி செய்துள்ளேன்' என்ற பஞ்சாங்கத்தைப்பாடி அதிலிருந்தும் நழுவினார் இராஜராஜன். இலங்கைச் சிக்கல் பற்றியும் பேச்சு வந்தது. அது சிலோன் எனப் பெயர் இருந்தவரைக்கும் ஆசியாவின் பூந்தோட்டமாகத் திகழ்ந்ததாகவும், சிறிலங்கா எனப்பெயர் மாற்றியபின்புதான் அங்குப் பிரச்சினை தோன்றியதாகவும் இராஜராஜன் குறிப்பிட்டார். பா.: எப்போ இந்தப் பெயர் மாற்றம் நிகழ்ந்தது? இரா: கொஞ்ச வருசத்துக்கு முன்னாடிதான். பா. அது சிலோனாக இந்தப்பவே 56 ஆம் ஆண்டுக் கலவரம் உட்பட பல பிரச்சினைகள் நடந்தன, தமிழர்கள் கொல்லப்பட்டார்கள்... இரா: ஆமா, ஆனா பெயர் மாத்துறதுக்கு முன்னாடி பெரிசா பிரச்சினை இல்ல. அதுக்குப்பின்னாடிதான் ஒருத்தனை ஒருத்தன் அடிச்சிக்கிட்டு சண்டை போட ஆரம்பிச்சாங்க... ** இந்தியாவில் சில முக்கிய புள்ளிகளின் பெயர்களை மாற்றியது இந்த இராஜராஜன் தான். அதுபற்றியும், அப்படிப் பெயர்மாற்றப்பட்டவர்களில் இருவரின் தற்போதைய நிலைபற்றியும் பாமரன் கேள்வியெழுப்பினார். ஒருவர், தற்போது விஜய ரி. ராஜேந்தர் எனப் பெயர்மாற்றிக்கொண்டிருப்பவர். பெயர் மாற்றத்தின்பின்னான அவரின் தோல்வி குறித்துக் கேட்கப்பட்டபோது, அவர் தன்னிடம் பெயர்மாற்ற வந்தபோது அரசியல் அனாதையாகத்தான் இருந்தாரென்பதைக் குறிப்பிட்டார் இராஜராஜன். இன்னும் சிலவற்றைச் சொல்லியவர், 2011 இல் ரி.ராஜேந்தர் தமிழகத்தின் மிகமுக்கிய அரசியற்புள்ளியாக வருவார் என்பதை தான் எதிர்வுகூறியதாகவும், அது கட்டாயம் நடக்குமென்றும் உறுதியளித்தார். இவரால் பெயர் மாற்றப்பட்ட இன்னொருவர் பா.ஜ.க. திருநாவுக்கரசு. "அரசராக இருந்தவரை அரசுவாக பெயர் மாற்றினீர்களே, (நான் சொல்வது சரிதானே? அல்லது மறுவளமாகவா?) அந்தப் பெயர் மாற்றத்தின்பின்னர்தான் அவரின் அரசியலில் மிகப்பெரும் வீழ்ச்சியேற்பட்டது. மத்திய அரசில் முக்கியமான அரசியற்புள்ளியாக (அமைச்சராக?) இருந்தவர், பெயர் மாற்றத்தின்பின்னர் சொந்த மண்ணிலேயே போட்டிபோட முடியாத நிலைக்கு ஆளாகவிட்டாரே" என்று பாமரன் கேட்டார். அதற்கு இராஜராஜன் அளித்த பதில்தான் சிறப்பானது. தனது பெயர்மாற்றத்தின்படி அவர் மிகவுயர்ந்த இடத்துக்கு வந்திருக்க வேண்டியவர். ஆனால் அவரின் தவறான அணுகுமுறையால்தான் இப்படியாகப் போனார். தவறான அணுகுமுறையென்ன என்பதை அவர் விளங்கப்படுத்தினார். அதாவது கட்சியைவிட்டு காங்கிரஸ் பக்கம் தாவியிருக்க வேண்டுமாம். சரியான நேரத்தில் தாவாதபடியால் அவரால் முக்கியமான புள்ளியாக வரமுடியவில்லையாம். அவர் சொந்தக் கட்சிக்கு விசுவாசமாக இருக்க நினைத்தார்; அதனால்தான் இப்படி ஆனார். திருநாவுக்கரசுவுக்கு அரசியல் சாணக்கியத்தனம் இல்லை. அதுதான் பிரச்சினையே ஒழிய தனது பெயர்மாற்றத்தில் எந்தப் பிரச்சினையுமில்லை என்றார். [இவ்விடத்தில் பாமரன் முகத்தில் தெரிந்தது நையாண்டித்தனமான சிரிப்பா அல்லது அதிர்ச்சியா என்பது தெரியவில்லை. ஆனால் மனிதர் ஆடிப்போய்விட்டார்.] 'அப்போ, அவர் வெல்லும் கட்சிக்குத் தாவியிருக்க வேண்டுமென்பதையா சொல்கிறீர்கள்?' என பாமரன் ஒரு தெளிவுக்காகக் கேட்டார். இராஜராஜன் அதைத்தான் தெளிவாகத் திருப்பச் சொன்னார். (அதைத்தானையா எல்லா அரசியல்வாதியும் செய்யிறான், இதுக்கெதுக்குப் பெயர் மாற்றம்?) ** தந்தை பெரியாரைப் பற்றியும் பேச்சு வந்தது. அவருக்குப் பெரியார் என்ற பெயர் வந்தபிறகுதான் அவர் பிலபலமானார் என்று இராஜராஜன் கூறினார். பெரியார் என்ற பெயர்பற்றி பாமரன் ஏதோ குறுக்கிட, 'மக்கள்தான் அந்தப் பெயரை அவருக்குக் கொடுத்தார்கள், அதன்பின்னர்தான் அவர் பிரபலமானார்' என்று இராஜராஜன் கூறினார். பாமரன்: அப்போ நீங்களும் பெரியார் என்ற பெயரை வைத்திருக்கலாமே? பிரபலமாவதோடு சமூகத்துக்கும் நல்லது செய்திருக்கலாம். ஏன் இராஜராஜன் என்ற பெயரைத் தேர்ந்தெடுத்தீர்கள்? அதற்கு இராஜராஜன் பெரிதாகச் சிரித்தபடி பாமரனுக்கு நக்கல் தொனியில் பதிலளிக்கிறார், "அட என்னங்க நீங்க?... இந்த ஒட்டுமொத்த உலகத்தையே ஒரு புரட்டுப் புரட்டப் போகிறேன் என்கிறேன், என்னைப்போய் பெரியார் என்று பெயர் வைக்கச் சொல்கிறீர்கள்? ராஜராஜன் என்ற பெயர்தான் இதற்குச் சரி." அத்தோடு பாமரன் அடுத்த விடயத்துக்குத் தாவிவிட்டார்.;-). ** நிகழ்ச்சியின் இறுதிக்கட்டத்தில் இராஜராஜனைப் பார்த்து, 'முன்பு கூட்டங்களில்தான் பேசிக்கொண்டிருந்தீர்கள், இப்போது தொலைக்காட்சியிலும் இடையறாது வருகிறீர்களே?' என்று கேட்டதற்கு அதைப் பெருமைபொங்க ஒப்புக்கொண்டார் இராஜராஜன். தனது நிகழ்ச்சி ஒளிபரப்பாகும் நேர அட்டவணையைச் சொன்னார். பாமரன்: முன்பெல்லாம் சின்னக்குழந்தைகளுக்கு உணவூட்ட உம்மாண்டி வருது என்று பயங்காட்டிச் சோறூட்டுவார்கள் தாய்மார், இப்போது இராஜராஜன் ரீவியில் வரப்போறார் என்று சொல்லித்தான் உணவூட்டுகிறார்களாம், உண்மையா? [பாமரனின் இந்தக் கேள்வி எனக்கு பண்பற்றதாகவே தோன்றியது. என்னதான் ஒரு கோமாளியை முன்னிருத்திவைத்து நேர்காணல் செய்தாலும் இப்படி அவமதிக்கக்கூடாது. அதுவும் நாமே நேர்காணலுக்கு அழைத்துவிட்டு இப்படிச் செய்யக்கூடாதென்பது என் கருத்து.] ஆனால் எந்தச் சலனமுமில்லாமல் சிரித்துக்கொண்டே, ஆஆ... அப்படியா? என்று கேட்டார் இராஜராஜன். ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ சுமார் நான்கு மாதங்களுக்கு முன்னர் பார்த்த நிகழ்ச்சி. இன்னும் சில சுவாரசியமான சம்பவங்கள் விடுபட்டிருக்கின்றன என நினைக்கிறேன். இவ்விடுகையெழுதத்தூண்டிய சயந்தனுக்கு நன்றி.

தமிழீழம் தொடர்பான அவுஸ்திரேலிய மருத்துவரின் செவ்வி

அவுஸ்திரேலியாவில் ஒலிபரப்பாகும் ABC வானொலியில் நடைபெறும் Conversation hour எனும் நிகழ்ச்சியில் மருத்துவர் Dr John Whitehall அவர்களுடனான நேர்காணல் இடம்பெற்றது. அந்நிகழ்வில் மருத்துவரின் வன்னி அனுபவங்கள் உட்பட ஈழச்சிக்கல் தொடர்பான அரசியல் பார்வை இடம்பெற்றது. இந்நிகழ்ச்சியில் ஈழம்தொடர்பாக நடைபெற்ற உரையாடலை தமிழ்நெற் வலைத்தளம் வெளியிட்டுள்ளது. அதை இங்கு மீள்பதிவாக்குகிறேன். ABC வானொலியின் வலைத்தளத்தில் அவ்வுரையாடல் கோப்பாக இணைக்கப்பட்டுள்ளது. கீழுள்ள இணைப்பில் அக்கோப்பின் இணைப்புக் கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. ஒருமணித்தியால உரையாடலில் இறுதி அரைமணித்தியாலம் ஈழத்தைப்பற்றியதாக அமைந்துள்ளது. இது .rm கோப்பாக இருப்பதால் realplayer தேவை. தொடுப்பு: 60 min ABC interview (Sri Lanka last 30 min) ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ ABC: Dr. John Whitehall, you spent some time were in Sri Lanka. Sri lanka is still considered a pathetic paradise; a paradise in crisis. What was your introduction to that country? Dr. Whitehall: We were looking to go for holidays for six months and looking for a place to take post graduate students to some place where there is malaria. I teach a course called Tropical Pediatrics at James Cook university and I thought it will be a good experience for Australians to watch a malaria infected child and learn from the experience. We were looking for such a place and we decided to go to Sri Lanka because a young lady doctor trained here had asked us to visit the country. So we decided to go there and shortly after our visit, Tsunami struck the island. So I told her in order to do some thing to face the situation, we should form an ad hoc committee and then we decided to meet at the University of Colombo and ask about the needs of the affected people. We went public to raise funds and with the extraordinary phenomenon of generosity of Australian people just flowed out. It was really moving .We got so much money that by Jan.01 2005; we had bought a truck load of high quality antibiotics. We then formed a number of teams of medical students to work in various parts of the island and I accompanied these teams. So much money came from North Queensland alone that we were able to buy five really good quality ventilators for children, an oxygen enricher and a number of surgical instruments and other things. Then we decided to visit certain selected hospitals to install these equipments. As part of our trip we did not go to North East, the traditional historic lands of Tamils but we were able to travel up to Kilinochchi, the administrative centre of North East Tamil land and then to Jaffna. We installed these equipments in the hospitals in those two places. I was quite appalled by the state of this big hospital in Jaffna. There were mosquitoes breeding every where. Then I went to see around the area and was initially struck by the similarity with Vietnam when we moved from the Sri Lankan side into Tamil side. I was able to see a number of isolated forts made out of coconut forts surrounded by barbed wires. When we came to the border it was a long military field with mines fields. When we crossed the border and when we really hit north, I could not see any Tigers but that of course was a military illusion. Though Sri Lanka in general was a poor country, yet I found that the towns in Tamil are were strikingly worse off than the Sinhala areas. Meanwhile, I was about to work in the Eastern part of the island with a British charity group, when they received a request from another organization if a pediatrician could come to Kilinochchi to teach pediatrics to a group of medical students who had missed a semester about the diseases of children. I did not really care where I worked and I was quite happy to go there. When I arrived there I met a group of students in their mid thirties and there were 32 of them, I walked into a room with corrugated roof and with the monsoon rain falling on the roof and some times we had to shout to each others to be heard. I tried to work out something to teach them what they did not know. After a week went by I wanted to see how they examine patients. So I asked a man to volunteer to remove his shirt and asked a lady how to show me the technique to examine the patient’s chest. It was at this time I saw from the corner of my eye a great hole in the back of the man’s chest. And while the lady was stretching her arm to use the stethoscope, I saw a stitches on her arm and I asked her what happened. So they all started to laugh. They responded saying that they were all shot. I asked them who among them had not been shot. Except less than a third of them, all others raised their hands saying that they all had received battle injury. In fact they asked me if I didn't notice that three of them had lost their legs, and they wiggled their fake feet at me. After a week or so, I began to realize there was something different about this group. I gradually found out they were the medical wing of the Tamil Tigers. ABC: You are referring to the Tamil tigers, the organization waging war of independence against the central government of Sri Lanka? Dr. Whitehall: Yes. This was one of the groups formed in response to what they say of the systematic political and practical racism by the government in Colombo after gaining independence in 1948 and has been demonstrated by a number of nasty riots and killings. This group was formed in the eighties when there were numerous National Liberation groups in various countries around the world. Several groups were formed in Sri Lanka and one of them is Liberation Tigers of Tamil Eelam (LTTE), which we know as Tigers. These students had been selected in this extraordinary medical experiment because until 1992, the casualties were taken across to India in fishing boats or they were taken to the hospital in Jaffna. They then saw that they may lose these facilities since the war was continuing. They then decided to form their own Medical wing and started teaching a parallel course similar to that of the proper curriculum of Medical college of University of Jaffna. In the mean time, when the war broke out they were all seconded to field hospitals or to address public health issues like cholera epidemic or to handle natural disaster such as Tsunami. Because of the cease fire in 2002, these students were trying to catch up what they missed in theoretical study. It was my fortune that I just happened to be there when they were looking around for a pediatrician to teach them pediatrics. So I stayed there for three months and not the originally planned two week period. ABC: The Central government of Sri Lanka has been staging gruesome and brutal attacks on the Tamil people of the North. At the same time, the Tamil Tigers organization is known as a terrorist group in nearly thirty countries, involved in suicide bombings and also engaged in recruitment of child soldiers. Did you know about these at that time? Dr. Whitehall: Yes, I know they are being described as a terrorist organization. I know more about them. I know the accusation about child soldiers. However, I did not see any evidence of child soldiers. But I saw a list of those dead and found that many of them were less than 16 years old .I imagined them to be like Viet Cong, to come out from the bush and take control. That was a mistake because they run a de facto state. They run Law courts, Health department, Transport, Taxation. They run a very visible de facto state, with head quarters at Kilinochchi. They don’t run away .They say they have as much right for this territory as much Sinhalese have rights for their part of the island, because past records say so. ABC: So you were in Kilinochchi. So it was slowly apparent to you that you were in the capitol of Tamil area felt you were in the capitol of the de facto state. Dr. Whitehall: I went out and saw myself how they were running their Health department, social welfare and orphanages. I saw how they run a school for Blind and Deaf. I was very happy about this. so they do run a de facto state. You may argue that they are running it undemocratically, and it may probably be true and needs some improvement. I don’t think it is right to say that they are they are imposing their will on the people, as is said by Colombo. There have been more than 17,000 deaths of soldiers in their military wing. I have been to many of these cemeteries. That is tremendous commitment from a population of only three million people. You can't get 17000 people to take up arms and fight to death unless their hearts are in their cause. They have a Heroes day and the grief was almost unbearable. The afternoon sun setting like a great ball of burning gold was disappearing under the palm fronds now silhouetted. There were two or three thousand graves and the dead were of the ages of my children. Their families were packed around the graves. They say they have not died but their spirit lives on for Tamil Eelam - the home land for Tamil people. They bring flowers and food and put them on the grave. Then as the sun goes down, they light candles that flicker around in the dark. There was silence except for hushed crying. There is no catharsis. We have Salvation Army bands or hymns to bring our ceremonies to an end. They stayed till dark and then quietly walked away realizing that it was not over and there were more sacrifices to be made. I don’t think I understood the commitment of the Tamil people for this sense of freedom until that evening. It was hard to bear. ABC: In any civil war both sides engage in despicable acts. Don’t you think you felt caught into the politics of this conflict in some degree? Dr. Whitehall: I have already mentioned in several articles that Tigers have well exceeded the bounds of conventional warfare and the Geneva Convention... They have blown things up inflicted terror. What I have come to be aware [is] you can't understand the situation in Colombo if you only focus on the terror which is coming from one side, and you don't mention the state terror, the terror inflicted by Colombo state. It doesn't come out in the media here- bombing of a school where 61 girls died. Killing of people, forced refugee status etc. Human rights groups have said that at least 5,000 Tamils have disappeared in the last six months and many of them have later turned up dead with torture marks. The Chilean dictator Pinochet, whom we all revile, might have only 300 victims to his credit in those years. Using the same kinds of torture, the same kind of white vans to pick people terror is being inflicted upon Tamils. While we revile Pinochet, we don t even seem talk about the terror inflicted by Colombo ABC: Would it not be wise if they(Tigers) change tactics ditch the terror tactic and gather much international support? Dr. Whitehall: If you look at who has been inflicting terror on whom, it has been Colombo that has been bombing Tamil areas using fancy Jets. It is true Tigers have taken the war to Sinhala territory on two occasions. If they are pushed for survival they may take down the island with them . We should get involved it is our duty to prevent Sri Lanka from sinking. In order for that to happen, we should argue for some kind of federal sharing of power. ABC: What about the heading in an Israeli and newspaper about you which said Doctor supports Separatists implying that you were supporting the Tigers Dr. Whitehall: I do not support separatism but I support Federalism, Federal state within a unified state .I have responded to the article by means of an electronic letter. I pinpointed that complex political issues will be reduced to misleading slogans. I said that I do not support the Tigers because they have exceeded the limits of Geneva Convention of orthodox warfare but you should not see them only people doing that. That article also stated my actions will put me on the side of the anti-terrorism law. Meanwhile, after I returned to Australia. One day two gentlemen were at my door step .They took out their badges, identified themselves as member of the counter terrorism group. They talked with me, read me my rights. I was a bit nervous because 'recklessly supporting a terrorist group' has not been defined. I thought, this could turn out to be one of those defining moments in my career. They left saying, 'You may or may not hear from the Director of Public Prosecution (DPP) and I still haven't heard from them. ABC: Is there any chance that any money collected for Tsunami relief reached the Tigers ? Dr. Whitehall: None of the Tsunami relief money went to the Tigers, not even one dollar and I can attest to it. John's experiences abroad do help him appreciate home. "With increasing intensity when I return to Australia these days I think. we just don't know how fortunate we are. It's chaos out there - ruthless, merciless in most parts of the world. We're really, really fortunate to live in this country." There are other forces of terror at work, state terror, persecution and human rights abuses against the Tamils that has been going on for decades and which we never hear about, and which governments, like that in Australia, seem to ignore." ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ நன்றி: தமிழ்நெற், ஏபிசி வானொலி.

நேர்காணல்: ஓவியர் விஜிதன்

_____________________________________ இது எரிமலை சஞ்சிகையில் வெளிவந்த நேர்காணல். ஈழத்து ஓவியத்துக்குப் புது வரவான விஜிதனுடனான நேர்காணலை இங்குப் பதிகிறேன். _____________________________________ கற்கை, ஆர்வம், தேடல் புதுமை நோக்கிய பயணத்துக்கான துடிப்புக்கொண்ட இளம் ஓவியனின் வருகை சின்ன வயசிலேயே எனக்கு ஓவியத்தில் ஈடுபாடிருந்தது, வீட்டில நான் ஓவியத்துறையில போறது பற்றி வீட்டிலவந்து ஒரு பிரச்சினையும் இல்லை. நானும் என்னுடைய வழியில் ஓவியத்துறையிலேயே சின்னன் சின்னனாக வளர்ந்து வந்து பாடசாலை, பல்கலைகழகம் அந்த வகையில வெளிப்பட்டதுதான் இந்த ஓவியக் கண்காட்சி என்று சொல்லலாம். ** இந்த விதி முறைகளை தெரிவுசெய்ய அடிப்படைக் காரணம் என்ன? பல்கலைக்கழகத்துக்கு தெரிவாகிப் போனவுடன், எண்ணெய் வர்ணத்தை பாவிக்கின்ற முறையை அறிந்து கொண்டேன். அந்த முறையை வைத்துக்கொண்டு ஏதாவது புதிதாகச் செய்யவேண்டும் என்று யோசித்ததால் சில விடயங்களை புதிதாக செய்திருக்கிறேன். படிப்பித்த மாஸ்டர்மார் அவையள் என்னென்னமாதிரி படிப்பிச்சிச்சினம் அதுகளெல்லாம் ஓவியங்களுக்கூடாக வெளிப்பட்டிருக்கு. ஓவியர் ரமணி வந்து கூடுதலாக கூடப்படிப்பித்தார். கூடுதலான அளவு அவரைப் பின்பற்றிச் செய்திருக்கிறேன். எனக்கு அவற்ற ஸ்ரைல் பிடிக்கும் அதுகள் இந்த ஓவியங்களில வந்திருக்கு அதுகளை அடிப்படையாக வைத்துக்கொண்டு நான் என்ன செய்திருக்கிறன் என்பதை இதில பார்க்கக்கூடியதாக இருக்கும். ** இங்கே உங்களுடைய ஓவியங்கள் எல்லாவற்றையும் பார்க்கின்ற பொழுது பயன்படுத்தின உத்திகள் வித்தியாசங்கள் அதிகமாக இருக்கிறது. பாணி என்று சொல்கின்ற பொழுது தனித்துவமான ஒரு பாணி மிக முக்கியமானது. இங்கே ஒவ்வொன்றும் ஒரு சாயலில் இருக்கின்றன. இதற்கு அடிப்படைக் காரணம் நீங்கள் கற்றுக்கொள்கிற பொழுது எல்லாவற்றையும் அறிந்துகொள்வதாலா? ஏனென்று சொன்னால் பல்வேறுபட்ட கலைஞர்களை ஆசிரியர்களாகக்கொண்டு வேற வேற பாடங்களை படிச்சிருக்கிறேன். அதில பல உத்திமுறைகள் இருக்கு. அதால ஒவ்வொரு உத்திமுறைகளை பயன்படுத்தி அந்தப்படங்களை செய்திருப்பன். எனக்குப் பாடத்திட்டத்தில இப்படித்தான் செய்யவேண்டும் என்று சொல்லி வரையறைகள் இருக்கு. அப்ப நான் அந்த வரையறைகளை அடிப்படையாக வைத்துக்கொண்டு அந்தப் படங்களை செய்திருக்கிறேன். அந்தப் படைப்புகள் கட்டாயம் அப்படி இருக்கும். இன்னொன்றை செய்யும் பொழுது வேறு மாதிரி செய்திருப்பேன். இந்தப் படைப்பு வித்தியாசமாக இருக்கும். இப்ப நான் படிச்சுக்கொண்டிருக்கும் காலத்தில அதில ஒரு தனித்துவத்தை ஏற்படுத்திக்கொள்வதென்பது சாத்தியமில்லா விசயம்;. ஏனென்று சொன்னால் நான் ஒவ்வொரு ஆசிரியர்களையும் பின்பற்றி அவர்களுடைய விருப்பத்துகேற்றமாதிரி படத்தை செய்து முடிக்கிறேன். அப்படி செய்யப்பட்டப் படங்களைத்தான் இன்றைக்கு காட்சிக்கு வைத்திருக்கிறன். அவை தனித்துவத்தை இழந்திருக்கலாம். ஆனால் குறிப்பாக நான் சொல்லப் போனால் பொதுவாக சில ஓவியங்களை தனித்துவமாக வைத்திருக்கிறேன் இருளும் ஒளியும் சம்பந்தமான விசயத்தில நான் கூடுதலாக தனித்துவம் என்று சொல்வதை விட நான் அதை எல்லா ஓவியங்களிலும் பெரும்பாலும் கொண்டுவந்திருக்கிறேன். அதாவது மிகவும் இருட்டான பின்னணியில ஓவியத்தை வரைகின்ற தன்மையைக் கொண்டுவந்திருக்கிறேன். அது நாளடைவில எனது தனித்துவமாக மாறலாம். ** உங்களுடைய ஓவியங்களில் குறைந்த வெளிச்சத்தை தெரிவு செய்தமைக்கான காரணம் என்ன? ஒரு ரசிகன் ஓவியத்தைப் பார்க்கும் பொழுது அந்த ஓவியத்தை எப்படி பார்க்கிறான் அந்த ஓவியத்தை மேலோட்டமாக பார்த்துவிட்டுப் போவதை விட இருட்டா இருக்கா என்ன விசயம் இருக்கென்று கிட்டப்போய் பார்க்கிறானா உண்ணிப்பாப் பார்க்கிறானா தூர நின்று பார்க்கிறானா அப்படியான விசயங்கைள தூண்டக் கூடியது மாதிரி ஒளி அமைக்கிறது முக்கியமான ஒரு விசயம். அது ஓவியத்த மிகவும் ஆழமாப் பார்க்கிற சாத்தியப்பாடுகளை ஏற்படுத்திக் கொடுக்கிறது. அந்த வகையில இந்த ஓவியக்கூடத்தில ஒளியை குறைச்சு வைத்திருக்கிறேன். அதற்கும் ஓவியங்களில ஒளி இருள் தன்மைய கொண்டுவந்ததுதான் முக்கியமான காரணம் என்பேன். செவ்வியின் தொடர்ச்சி.... ___________________________________________ செவ்வியின் தொடர்ச்சியையும் மேலதிக ஓவியத்தையும் எரிமையில் காணலாம். அப்பதிப்பும் ஒருங்குறியிலேயே இருப்பதால் அனைவராலும் வாசிக்க முடியும். நன்றி: எரிமலை

மாமனிதன் ரவிராஜின் இறுதிச் சொற்கள்

அண்மையில் கொழும்பில் வைத்துச் சுட்டுப் படுகொலை செய்யப்பட்ட தமிழ்தேசியக் கூட்டமைப்பின் யாழ்.மாவட்டத்துக்கான நாடாளுமன்ற உறுப்பினர் ரவிராஜ் அவர்களின் இறுதிச் செவ்வி கீழே தரப்படுகிறது. கொலை செய்யப்பட்ட அன்று காலை ஊடகமொன்றின் அரசியற் கலந்துரையாடல் நிகழ்வில் கலந்துகொண்டு தன் கருத்துக்களைத் தெரிவித்திருந்தார். அந்நிகழ்வு முடிந்து திரும்பியபோதே அவர்மீது தாக்குதல் நடத்தப்பட்டுக் கொல்லப்பட்டார். அவ்வரசியில் நிகழ்வில் ஏ-9 பாதையைத் திறப்பது தொடர்பாகவே முதன்மைப்படுத்தப்பட்டது. இதோ அம்மாமனிதனின் இறுதிக் கருத்துக்கள். ************************************************* Slain MP’s final words an hour before being gunned down Following is the complete text of the last live programme Mr. N. Raviraj attended on Derana TV yesterday (November - 09). Mr. Raviraj was invited for the Derana Aruna programme last morning from 7.30 am to 8.00 am to discuss the A-9 closure and recent attacks on civilians. He was in the Derana studio in Nugegoda for about 45 minutes before being attacked by an unidentified gunman in Narahenpita within two hours after the interview. Q: Hon Member, Your party launched a massive protest in parliament against the de- merger of the North and the East following the recent Supreme Court judgment. What was the reason for these protests? A: We in the TNA started agitations demanding the reopening of the A9 Road… Meanwhile on Oct.16th, the Supreme Court passed the judgment on de-merger of the two provinces. However, we do not have a problem with the judgment… we have a political problem. The people in the north-east aspire to live together. They aspire for the merger of the two provinces, it is a basic human right of those people. In the ancient times, there were Sinhala and Tamil kingdoms in Sri Lanka. It is not new to our people. That is mainly an area of Tamils from ancient times. It does not mean that we want to divide the country. We believe that North and east be considered as a one unit. That should be the base if to find a solution to the ethnic crisis. In fact, the Sinhala or the Tamil people do not want to see a military struggle and bloodshed in the country. They are prepared to live in peace. When the tsunami hit Mullaithivu area, it was the Sinhala people who helped the Tamils. They do not want war. I am for a negotiated settlement. This was not only what I say. The first such example was set by the Emperor Ashoka after Kalinga war. First of all the people who are starved should be given food and build confidence. The TNA is committed to support any such endeavour. Q: Why do you insist on the de merger of the two provinces, and what special privilege will the Tamil community have by that or in what manner does the merger benefit them? A: Why do you people say that this country should not be divided? Because, then only people feel more strong and powerful. Likewise, Tamils will feel more powerful when they are together. The merger will enhance their strength and provide them the opportunity to look into their affairs well. It is their aspiration. The two provinces are prominently Tamil areas. Q: If you are accepting that living in unity will make people more powerful, why don’t you support the unitary state concept ? A: Unitary state concept is no longer acceptable now. It is an old system and has no validity today. When we achieved independence in 1948, not a single Tamil leader talked about a separate state or a federal state. Who forced us to the present situation? Q: You say that Tamil leaders did not demand a separate state. But, Wasn’t Mr.Ponnambalam’s 50-50 demand the origin of this crisis? A: In 1947 when India achieved independence, Mohamed Ali Jinnah demanded Pakistan to be separated. We asked for 50-50 and then a Federal system and now the LTTE is fighting for separate state. However, as politicians we still believe in a united country. Who is responsible for this state? Since independence, we were being discriminated. First, they abolished the clauses in Soulbury Commission, which provided safeguards for the minorities, and then they brought Sinhala Only Act. Thus, who pushed us to this state? India that gained independence in 1947 has 22 states now. Yet, it is a united country today, because they implemented the right administrative system. Some fear federal system would divide the country. But the best example we can get is from India. In 1965, Tamil Nadu demanded separate powers. But today if you ask a Tamil in Tamilnadu, they will say we are all Indians..! Jaffna people are starving due to the closure of the A9. We are one family. In a family, mothers generally tend to love or treat a disabled child or the youngest more than others. What we do is taking all the facilities including food from that child. That is what they did exactly by closing the A-9. In 1995, government launched operation Jaya Sikuru to open the A-9. Vice –versa, this government says it cannot open it, giving the impression that those people do not belong to our country. Thus, we will provide them goods in ships. What is this all about? Q: The issue of the A9 road is an outcome of terrorist activities… everybody is aware that LTTE take ransoms and tax people on the A9 road? A: They say LTTE taking ransom. What a lie…. A9 was opened only in 2002. how did the LTTE survive so far? Didn’t they earn before? Didn’t they have enough food and other facilities? This was a downright lie of the government. I returned from Jaffna only yesterday. I accept that LTTE tax people. Q: But didn’t the LTTE attack the military checkpoint? A: Ok let me finish on the tax affair. Goods were sent in ships even when I was the Jaffna Mayor since 1995. A petrol litre was sold at Rs 1000. To whom those taxes went? I want to emphasize one thing. The LTTE never ever imposed tax on essential items sent by the government to be distributed freely among poor people in the area through Divisional Secretariats and on items related to education. Also who are paying taxes for the LTTE. Not the people here, not Mr. Mahinda Rajapaksa, not Keheliya Rambukwella, not even Raviraj… it’s the people of those areas. When A9 was opened, the difference of a Petrol litre in Jaffna was only Rs 10 including LTTE taxes. Q: Why are you opposing an alternative route? A: Is not the Pooneryn route also going through Kilinochchi. Will there be no taxing then. Moreover, it is a more distant and difficult road and only two kilometres away from the sea. Besides, what happened to the people who went to observe the road yesterday? SLMM chief managed a narrow escape from an attack and had to hide in a bunker. Let me tell one thing to Mr. Rajapaksa. Let’s close the main road to Hambantota and send all goods in ships from Colombo. Q: But there is no terrorist issue in Hambantota? A: Why are you always talking about a terrorist issue? If there is terrorism it should be suppressed using similar methods. In 1.1 clause, it’s clearly mentioned in the CFA that the A9 should be opened. If the government is not willing to do so, what they should do is to say that they do not accept the CFA, CFA is over and that they have started war. It has nothing to do with the innocent people of the area. .Now the A9 road is closed causing innumerable hardships to the innocent people. Even the animals in the area are starved to death. We have to obtain visas from the Army camp in the area to come to Colombo. Do you know that? Q: Wasn’t it the LTTE who closed the A9 in their areas? A: What nonsense! I even went to Kilinochchi and Pallai recently. I barely escaped a shell attack. Q: From which side? A: Obviously…. You do not look up to see from which side you have been attacked during a war. When I was in Jaffna, there were 50-60 shells from this side to retaliate one or two shells from the LTTE side. Situation is such that people of the area could not sleep in peace when there are no shell attacks. The LTTE is willing to reopen the road in their area with the intervention of international observers. Q: These are happening because the LTTE attacked a ship carrying civilians. What are your comments on such terrorist activities? A: Why does the government ferry civilians by sea? Let me explain. In one ship, have more than 1000 travellers aboard. Who are they? Only 300 of them are civilians and others are security personnel. I do not say that the security personnel should not come to see their kith and kin. But the government is only providing a civilian cover to ferry soldiers. You will understand that if the A9 road is open, these problems will not crop up. In 1995 the government launched Jaya Sikuru operation to open A9 road. Thousands of our youths were killed. Now the government has closed the same road. Q: What solution do you proposed to overcome this problem? A: There are many personal problems. My good friend J.VP Leader Somawansa Amarasinghe has problems. The JHU has problems and even general Fonseka has problems… The Buddha preached the benefits of alms giving. Buddhists say that we must help others. However, the monks who follow Buddha are opposed to the opening of A9 road to supply food to the people in Jaffna. Wimal Weerawansa said that if the UNO intervenes in the problems it will be a violation of the country’s sovereignty. What right does he have to talk about sovereignty? It was them who took up arms against the democratically elected government in 1971. In 1988/89 period, they did not allow us to light even a kerosene lamp. So how can they talk about sovereignty today. Q: Several solutions have been proposed to the national problem. Indian Panchayath system is one such. What is your opinion in this regard? A: Indian Panchayath system is a system in a village administrative system. After devolution of powers at higher level, some measure of autonomy is given to the village level. However, I have not yet heard that this system is to be implemented in Sri Lanka. Q: Hon. Member, what measures do you proposed do you propose to resolve this problem A: In fact, the Sinhala or the Tamil people do not want to see a military struggle and bloodshed in the country. They are prepared to live in peace. When the tsunami hit Mullaithivu area, it was the Sinhala people who helped the Tamils. They do not want war. I am for a negotiated settlement. This was not only what I say. The first such example was set by the Emperor Ashoka after Kalinga war. First of all the people who are starved should be given food and build confidence. The TNA is committed to support any such endeavour. [Courtesy:dailymirror.lk] _____________________________ படமும் பத்தியும்: TamilWeek.com

தெகெல்காவில் ஒரு போராளியின் கதை.

இந்தியப் பத்திரிகையான தெகெல்காவில் விடுதலைப்புலிப் பெண் போராளியொருவரைப் பற்றிய தொகுப்பு வந்துள்ளது. விடுதலைப்புலிகளின் புகைப்படப் பிரிவைச் சேர்ந்த கஜானி என்ற பெண் போராளியின் சுயசரிதையே THE TIGERS’ FIGHTER JOURNALIST என்ற தலைப்போடு வெளிவந்துள்ளது. தற்செயலாக வாசிக்கச் சிக்கிய அப்பக்கத்தை இங்குப் பகிரலாம் என நினைக்கிறேன். அதில் கஜானியின் பிறப்பிடமான கிளிநொச்சியின் தொடக்க நிலைமை, சிறுவயதில் ஏற்பட்ட அனுபவங்கள், பயிற்சி முகாமில் நடந்த சுவாரசியமான சம்பவங்கள், முதற்களம் - அதைத்தொடர்ந்த ஆனையிறவுக் களம், பின் புகைப்படப் பிரிவுக்குத் தெரிவாகியமை, அங்குப் பெற்ற பயிற்சிகள், சமர்முனையில் புகைப்படமெடுத்த மயிர்கூச்செறியும் அனுபவங்கள் உட்பட பல சுவாரசியமான சம்பவங்களின் கோர்வையாக அப்பகுதி உள்ளது. களமுனையை ஆவணப்படுத்துவதில் புலிகளுக்கிருக்கும் வேட்கை யாவரும் அறிந்ததே. இதற்கெனவே கணிசமான போராளிகள் ஒவ்வொரு சமரிலும் ஈடுபடுத்தப்படுவர். பலர் இப்பணியில் வீரச்சாவடைந்துள்ளனர். புகைப்படப் பிரிவுப் போராளிகளின் இணையத்தளமான அருச்சுனாவில் ஒரு தொகுதிப் புகைப்படங்களைப் பார்க்கலாம். கஜானி அவர்கள் முன்பு ஒரு வலைப்பதிவையும் தொடக்கியிருந்தார். அதன்பிறகு எதையும் காணவில்லை. ____________________________________ தமிழ்ப்பதிவுகள்

ஆணிவேர் இயக்குநர் ஜோன் மகேந்திரன் செவ்வி.

‘‘இப்பவும் சென்னையில் ஈழம் பற்றி செய்தியை பார்க்கும் போது மனசு பதறுது... இலங்கை ராணுவம் குண்டு வீச்சு என்று செய்தி கேட்டால்... ‘‘ஐய்யோ நம்மளோட ஆணிவேர் படத்தில் நடிச்ச அந்த பாட்டி உயிரோட இருப்பாங்களா? அசிஸ்டென்டாக வேலை பார்த்த அந்த பொடியன் உயிரோட இருப்பானோண்ணுதான் இப்பவும் மனசு பதறுது’’ உடனே போன் போட்டு அவங்களை பிடிச்சு நாலு வார்த்தையாவது பேசிவிடுவேன்’’ என்கிறார் ஆணிவேர் படத்தின் இயக்குநர் ஜாண். இயக்குநர் மகேந்திரனின் மகன். மனைவி மகன் மற்றும் மகளோடு சென்னை தி.நகரில் வசிக்கிறார். கேள்வி: ஆணிவேர் முயற்சியின் தொடக்கம் பற்றி... பதில்: ‘‘நான் சச்சின் படம் பண்ணி முடித்து அது தியேட்டரில் ஒடிக்கொண்டிருந்த போது சுவிட்சர்லாந்தில் 'தமிழ் லீவிங் மீடியா நெட் வொர்க்' நிறுவனத்தை நடத்திவரும் பிரபாகரன் அவர்கள் சச்சின் பார்த்துவிட்டு என்னை அழைத்து விஷ் பண்னினார். அப்புறம் என்னிடம் ஈழத் தமிழர்களுக்காக ஒரு படம் பண்ணித்தர முடியுமா என்று கேட்டார். ஒரு பிலிம் மேக்கரா எனக்கு இலங்கையில் உள்நாட்டு பிரச்சனை தமிழ் சிங்கள இனங்களுக்கிடையில் இருக்குண்ணு தெரியும், ஆனா அதோட அரசியலோ கடந்த காலம் தொடங்கி இன்றைக்கு வரைக்கும் ஈழ மண்ணில் யுத்தம் நிகழ்த்தியிருக்கும் கோர தாண்டவம் பற்றியோ எனக்கு தெரியாது.. ஆனால் ஒரு யுத்த பின்னணியை வைத்து ஒரு சினிமா பண்ணவேண்டும் என்கிற ஆர்வம் இருந்தது. பிரபாகரன் நிறைய புத்தகங்கள், வி.சி.டி என கடந்த கால வரலாற்று ஆவணங்களை கொடுத்தார். முதன் முதலாக ஈழத்தமிழர்கள் அடைந்த துயரங்களை பார்த்தேன். படம் எடுப்பதற்கு முன்னால் ஈழப்பகுதிகளுக்கு போகவேண்டும் என்று சொன்னேன். அங்கே போய் பல்வேறு பகுதிகளுக்கும் பயணித்து மக்களை சந்தித்தேன். ஒவ்வொரு கதைகளும் ஒரு ஈழ சினிமாதான். நிறைய பேரை சந்தித்தேன். நீண்ட நேரம் பலமான அவர்களின் கதையை, வாழ்க்கையை வீடியோவில் பதிவு செய்தேன். நான் பதிவு பண்னின மொத்த விஷவலையும் வெச்சு இரண்டு வருஷத்துக்கு ஒரு மெகா சீரியலே பண்ணலாம். அங்கே ஈழத்தில் இரண்டு விதமான மக்கள் வாழ்கிறார்கள். ஒன்று யுத்தத்தின் நெருக்குவாரத்தை சந்தித்து தினம் தினம் மரணத்தோடு இன்னும் சொந்த பூமியில் வாழ்ந்து கொண்டிருப்பவர்கள். இன்னொரு புறம் புலம் பெயர்ந்து உலகெங்கிலும் தாயகம் பற்றிய கனவுகளோடு வாழ்பவர்கள். ஐம்பதுகளில் தொடங்கி இன்றைக்கு வரைக்கும் இவளவு கொடூரம் நடந்தும் இன்னும் இது சரியாக வெளியுலகத்துக்கு வரவில்லை என்கிற ஏக்கமும் கோபமும் அவங்ககிட்டே இருக்கு. இரண்டு சமூகங்கள் ஒரு பிரச்சனை காரணமாக மோதி அதில் இரண்டு பேரும் பாதிக்கப்பட்டா அதுக்கு பேர் கலவரம். ஆனா இலங்கையில் காலம் காலமா தமிழர்கள்தானே பாதிக்கப்படுறாங்க. ஆனா இன்றைக்கு வரைக்கும் இலங்கையில் தமிழர்கள் மேல் நடத்தப்படுகிற தாக்குதலை கலவரமாகத்தான உலக மீடியாக்கள் பார்க்குது. இப்படிபட்ட வருத்தங்கள் அவங்களுக்கு இருக்கு. அந்த வகையில் பாதிக்கப்பட்ட மக்கள் தங்களோட இரண்டாவது ஆயுதமாக சினிமாவை கையிலெடுத்திருக்காங்கண்னு நினைக்கிறேன். கேள்வி: ஆணிவேர் படம் எடுப்பதற்க்காக நீங்கள் ஈழத்தில் எவளவு காலம் தங்கியிருந்தீர்கள்? அந்த அனுபவம் எப்படியிருந்தது? பதில்: கிட்டத்தட்ட ஒன்பது மாதங்கள் தங்கியிருந்தேன்.சென்னையில் இருந்து கொழும்புக்கு போய் இறங்கிய போது ஒரு தமிழ் நாளிதழை வாங்கி பார்த்தேன் ‘‘கொல்லப்படுபவர்கள் எல்லாம் புலிகள்’’ என்று தலைப்பு செய்தி போட்டிருந்தார்கள். ஈழத்தில் உள்ள போராளிகளாக உள்ள பொது நிலையினரின் வாழ்க்கையை அந்த தலைப்பு எனக்கு உணர்த்தியது. ஏகப்பட்ட பரிசோதனைகள் கொழும்பில் உலவுகிற ஒவ்வொரு மனிதனும் ஆயுதங்களோடு கண்காணிக்கப்படுகிறான். புல்லட் நிரப்பப்பட்ட ஒப்பன் செய்யப்பட்ட ஏகே 47 நவீன ரக துப்பாக்கிகள் வழியாக ஊர்ந்துதான் கடுமையான கெடுபிடிகளை தாண்டி ஈழத்துக்குள் பிரேவசிக்க முடிந்தது. என்னை அழைத்து வந்த காரோட்டி சொன்னார் ‘‘சார் கை தவறுதலாக பட்டால் கூட அந்த துப்பாக்கியின் குண்டுக்கு யாரோ ஒருத்தர் பலியாக நேரிடும்’’ என்றார். அப்புறம் ஈழத்துக்கு போய் என்னோட பணிகளை கவனித்தேன். அங்கு வாழ்கிற ஒவ்வொரு ஈழத்தமிழனுக்கும் தமிழ் பெண்ணுக்கும் ஒரு கதை இருக்கிறது. அது யுத்தத்தோடு தொடர்புடைய கதை. ஒவ்வொரு மனிதனும் சகோதரியையோ,தாயையோ.உறவுகளையோ இழந்த கதைகள் ஏராளமாக இருக்கிறது. ஒரு கலைஞனாகவோ மனிதனாகவோ இதற்க்கெல்லாம் எப்படி ரியாக்ட் பண்ணுவதென்று எனக்கு தெரியவில்லை. ஒரு தாயை சந்தித்தேன் அவங்களோட மகனை சில வருடங்களாகவே காணவில்லை. பின்னர் செம்மணி புதை குழி மர்மங்கள் வெளிபட்ட போது அதில் அவங்களோட மகனும் கொலை செய்யப்பட்டாராம். அதே மாதிரி இன்னொருத்தங்க ஒரு கதை சொன்னாங்க. ஒரு நாள் ஆர்மிக்காரன் வருகிறான் என்று எல்லோரும் ஒடியிருக்காங்க அப்படி ஒடினபிறகு பார்த்தா அவங்களோட குழந்தையை மிஸ் பண்னிட்டாங்க பதறிப்போய் பார்க்கும் போது அந்த குழந்தையை எரிந்து கொண்டிருந்த தீயில் போட்டிருக்காங்க. அதே மாதிரி தன்னோட தாய் இறந்து போயிட்டாங்க எனபது கூட தெரியாமல் தாயோட மார்பில் பால் குடித்துக்கொண்டிருந்த குழந்தையின் கதை ஒன்றை ஒரு டாக்டர் சொன்னாங்க. அவங்க அந்த சமூகத்தோட மனச்சாட்சி மாதிரி ஏண்ணா?அவங்கதானே யுத்தத்தால பாதிக்கப்பட்ட மக்களை நேரடியா பார்க்கிறாங்க மருத்துவம் செய்றாங்க. ஒரு நாள் ஷெல் அடிக்கும் போது குழந்தையோட பதுங்கின தாய்க்கு தோளில் நல்ல காயம் ஏற்ப்பட்டிருக்கு அந்தம்மாவுக்கு அவசரமா ஒரு ஆப்பரேஷன் பண்ணவேண்டும் அவங்ககிட்டே மயக்க மருந்து எடுத்துக்கோங்க கிட்டத்தட்ட நான்கு மணிநேரமாவது ஆகும என்று டாக்டர் சொன்னபோது ‘‘வேணாம் அவளவு நேரம் குழந்தை பால் குடிக்காம இருக்க முடியாது.மயக்க மருந்து இல்லாமலே பண்ணுங்க’’ எனறு சொல்லி மயக்க மருந்து இல்லாமலே அந்த அறுவை சிகிச்சை நடந்திருக்கு இதை மனத்தைரியமா எடுத்துக்கறதா?இல்லை போர் இப்படி ஒரு மன இறுக்கத்தை அந்த மக்களிடம் ஏற்ப்படுத்தியிருக்குண்னு நினைக்கிறதாண்னு தோணலை...தர்ஷினி கொலை செய்யப்பட்டது பற்றி ஒரு ஆசிரியரிடம் பேசினேன் அவங்க சொன்னதும் நான் பார்த்ததும் இன்னும் அதிர்ச்சியாக இருந்தது காரணம் மாணவிகள் பள்ளிக்கு செல்லும் போது அவங்களோட ஒவ்வொரு அடியும் இராணுவத்தால் கண்காணிக்கப்படுவதும் பரிசோதனை என்கிற பெயரில் கொடூரமான வக்கிரமான வதைகளுக்கு ஆட்படுவதும் இன்றும் தொடர்கிறது.அதை நேரில் என்னால் பார்க்க முடிந்தது. தொடர்ச்சி....... [இச் செவ்வி முழுமையாக சலனம் வலைப்பக்கத்தில் இருக்கிறது. அதுவும் ஒருங்குறியில் இருப்பதால் முழுச் செவ்வியையும் இங்குப் பதியாமல் இணைப்புக் கொடுத்துள்ளேன்.] இச்செவ்வி பற்றி ஏற்கனவே யாராவது வலைப்பதிவில் பதிந்தார்களா தெரியது. முக்கியமான சுவாரசியமான செவ்வி என்பதால் இங்கே பதிவாக்கினேன். ஆணிவேர் திரைப்படம் இன்னும் பார்க்கவில்லை. பார்த்தால் அதுபற்றி பதிகிறேன். _____________________________________________ ஜோன் மகேந்திரனின் ஒலிவடிவிலான செவ்வியும் கிடைக்கிறது. ஒலிவடிவச் செவ்வியைக் கேட்க.... தமிழ்ப்பதிவுகள்

தனிநாடு ஒன்றே தீர்வு - கலாநிதி செனவிரட்ன

ஒஸ்ரேலியாவில் ஈழத்தமிழருக்காக நீண்டகாலமாக குரல் கொடுத்து வரும் சிங்களவரான மருத்துவக் கலாநிதி பிறையன் செனவிரட்ன அவர்கள் இன்பத் தமிழொலி வானொலிக்கு வழங்கிய செவ்வியை இங்கே கேட்கலாம். ஜேவிபி யின் பயங்கரவாதம், அரச பயங்கரவாதம், மகிந்தவின் அணுகுமுறை என்பவற்றோடு தற்போது நடந்தது கொண்டிருப்பது என்ன என்பது பற்றி உரையாடுகிறார். தமிழருக்கான ஒரே தீர்வு தனிநாடுதான் என்பதை ஆணித்தரமாக வலியுறுத்துகிறார். இலங்கைத் தீவு கடந்த காலத்தில் ஒரேநாடன்று, அது தனித்தனி நாடுகளாக இருந்தது, என்று சொல்லும் இவர் இலங்கைத்தீவின் வளர்ச்சிக்கு அது இருநாடுகளாகப் பிரிவதே சிறப்பு என்கிறார். கலாநிதி பிறைன் செனவிரட்ன அவர்கள் பண்டாரநாயக்கா குடும்பத்திலிருந்து வந்தவர். முன்னாள் ஜனாதிபதியான சந்திரிக்காவின் மாமனார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. ஓலி இணைப்பு _____________________________________________ தமிழ்ப்பதிவுகள்

புலிகளின் இராணுவப் பேச்சாளரின் செவ்வி

விடுதலைப்புலிகளின் இராணுவப் பேச்சாளரான இளந்திரையன் அவர்கள் தற்போது நடக்கும் திருமலைச் சண்டைகள் தொடர்பாக சிங்களச் சேவையான சந்தேசியவுக்கு வழங்கிய செவ்வி. இளந்திரையன் அவர்கள் சிங்களத்திலேயே வழங்கிய செவ்வியை ஆங்கிலத்தில் மொழிபெயர்த்துள்ளார்கள். Translation of the Aug 2nd interview with Sandeshaya: Q: Why did LTTE close the sluice gate? A: “LTTE neme meka vahala thiyanne.” The sluice was closed by ordinary people. They wanted drinking water, milk powder for children, protection to travel through government control area was their concern. The people were meeting with the SLMM officials and when they were just about coming into solution for the grievances, the Sri Lankan Air Force responded with bombs. Q: You are saying the people closed the sluice gate, so why cant LTTE ask the people to re-open it? A: We can’t ignore the requests of the people and demand them to remove the blockade. The LTTE has the moral responsibility to protect the people. “Janathavage illima..adu padu balandona LTTE” முழுவதையும் படிக்க நன்றி: http://tamilweek.com _____________________________________________ தமிழ்ப்பதிவுகள்

பாலுமகேந்திராவின் செவ்வி

இன்று இயக்குநர் பாலு மகேந்திராவின் செவ்வியொன்றைத் தொலைக்காட்சியிற் பார்த்தேன். இடையிலிருந்து பார்க்கத் தொடங்கியதால் முழுவதும் பார்க்கமுடியவில்லை. ஏமாற்றம் தான். செவ்வியின் இறுதியில் இலங்கைத் தமிழரைப் பற்றிக் கேட்டபோது, “இலங்கையின் மட்டக்களப்பு மண்ணைப்பற்றியும் அம்மக்களைப்பற்றியும் நான் இறப்பதற்குள் ஒரு பதிவைச் செய்ய வேண்டும். இருப்பிடமிருந்து அகதிகளாய் அலையும் என் மக்களைப் பற்றிய படைப்பைச் செய்யவேண்டும். என்னுடைய அந்த மக்களுக்காக இதுவரை நான் எதுவுமே செய்யவில்லை. என் படைப்பாற்றலை உபயோகிக்கவில்லை......” என்று பாலுமகேந்திரா பதிலளிக்கையில் அவரால் இயல்பாகக் கதைக்க முடியவில்லை. உடைந்து போன நிலையில், குரல் கம்மி, விம்மி இடையிடையே நிறுத்தி நிறுத்திக் கதைத்தார். கலைஞனொருவனின் உண்மையான விம்மல் இது. (குற்ற உணர்ச்சியாகவும் இருக்கலாம்.) எனக்கு பாலு பற்றி சிறிது ஏமாற்றம் இருந்தது. (நிச்சயமாய் வருத்தமில்லை.) என்னடா இந்தாள் இலங்கைத் தமிழர்பற்றி ஏனோ தானோ என்று இருக்கிறார்? என்ற ஏமாற்ற உணர்வே அது. ஆனால் இச்செவ்வியைப் பார்த்தபின் உள்ளத்தில் ஒரு குளிர்ச்சி. நான் நேசிக்கும் கலைஞனொருவனிடத்தில் எனக்கிருந்த வருத்தமொன்று நீங்கிய திருப்தி. பாலுவின் கனவு நிறைவேற வாழ்த்துக்கள். இதில் ஆச்சரியம் என்ன இருக்கிறது. தான் பிறந்து வளர்ந்த மண்ணைப் பற்றிய, அம்மக்களைப் பற்றிய ஏக்கம் அவ்வளவு இலகுவில் மறைந்து விடுமா என்ன? அதுவும் பாலு போன்ற மென்மையான, உணர்ச்சிமயமான கலைஞனுக்கு. இதைத்தான் தொப்புட்கொடி உறவு என்பாதா? (நிறையப் பேர் இச்சொல்லைப் பாவிக்கிறார்கள்...குறிப்பாக தமிழ்நாடு, ஈழம் பற்றிப் பேசுகையில்.)